Hallo allemaal.
Gisterenmorgen 8u zijn we geland in Brussel. Na een lange vliegreis kwamen we moe maar voldaan uit het vliegtuig waar het ontvangstcommité ons al stond op te wachten. We hebben nog een pintje (jaja om 8u30 's morgens) gedronken op de luchthaven en rond 10u30 stond ik na een geweldig avontuur van 3,5 week weer in Neerpelt.
Zaterdag begon onze dag al heel vroeg. We hadden de wekker om 2u30 gezet want om 3u kwam er een shuttle van de luchthaven ons oppikken aan ons hotel.
Vrijdagavond nadat we terug waren van de Burger King en de blog nog aangevuld hadden, dbegon het lange wachten. Omdat we al om 2u30 op moesten staan had ik niet veel zin om te gaan slapen en ben maar wat tv gaan kijken. Joris en Wim lagen ondertussen wel te maffen. Rond 00u30 ben ik dan mijn tanden gaan poetsen en me gaan scheren zodat ik dat al niet meer moest doen en dan ben ik uiteindelijk rond 1u00 toch ook nog even in slaap gedommeld.
Om 2u30 liep dan de wekker af. Na dat anderhalf uurtje slaap voelde ik me niet echt optimaal. Niet moe maar gewoon geen lekker gevoel. Tegen 2u50 stonden we beneden in de lobby van het Grant Hotel want om 3u00 kwam de shuttle. Wim en Joris aten al een koffiekoek en dronken een kop koffie maar ik kreeg niets door mijn keel. De shuttle arriveerde 10 minuten te laat. Nadat de koffers waren ingeladen konden we op pad. Eerst moest de shuttle nog een paar andere mensen oppikken. Oa in het Hilton van SF. Dit duurde echter zolang dat het ondertussen al 3u45 door was toen we uiteindelijk richting de luchthaven reden. Rond 4u10 arriveerden we op de luchthaven. We mochten de koffers onmiddelijk inchecken, tenminste nadat ik eerst een paar dingen van mijn koffer naar Wim zijn koffer overheveld had want nu was ze echt te zwaar en als ik dat niet deed mocht ze niet mee. Uiteindelijk nu dus wel 50$ moeten bij betalen voor mijn te zware koffer en dan kon het wachten beginnen.
Om 6u werden we dan ingecheckt voor onze vlucht van SF naar Chicago en om 6u30 vertrok het vliegtuig. Na 4 uur vliegen (12u30 plaatselijke tijd) landen we in Chicago. Hier moesten we nog 4 uur wachten voordat onze vlucht naar Brussel vertrok. In Chicago hebben we dan nog een laatste keer fast food (McDonalds) gegeten, een kaartje gelegd en op de laptop de kosten al in een excelfile gezet. Rond 16u werden we ingecheckt en met een 20-tal minuten vertragen gingen we rond 17u plaatselijke tijd de lucht in om dan 8 uur later (maar wel al zondagmorgen 25/5 want is hier 9u later dan in San Francisco en 7u later dan in Chicago) te landen in Brussel.
maandag 26 mei 2008
zaterdag 24 mei 2008
Conclusie van Jeroen
Zoals jullie al konden lezen in het bericht van Joris, is dit onze laatste dag in de USA. Dus is het tijd voor een conclusie. Voor mij zijn de volle 24 dagen een grote meevaller geweest. Absoluut zoals ik het verwacht had en nog beter zelfs. Natuurlijk zijn er altijd een paar kleine (en 1 hele grote) tegenvallers maar die wegen totaal niet op tegen al het positieve. Het beste van de hele vakantie is eigenlijk de grote diversiteit: de grote steden en de fantastische natuur wisselen elkaar net op tijd af en zo gaat er niets vervelen. Even een samenvatting:
Waar ik het meeste naaruit keek:
- Grand Canyon
- Yosemite
- Whalewatchen in Monterey!!
- Las Vegas
Meevallers:
- Het weer
- Het overweldigende van de Grand Canyon
- De schoonheid van parken als Zion en Yosemite
- Valley of Fire State Park
- Hearst Castle
- San Francisco en vooral Alcatraz
- Natuurlijk mijn reiscompanen
- De vriendelijke en behulpzame mensen
- De dollarkoers
Tegenvallers:
- Los Angeles
- De absolute grote tegenvaller: het feit dat het whalewatchen in Monterey niet doorging (ik kon wel janken)
- met 2 in 1 bed slapen (van het snurken heb ik zelf niet zoveel last gehad)
- De soms iets te vriendelijke mensen (vooral de bediening in de restaurants)
Groeten
Jeroen
Ps. ik wil ook iedereen nog eens bedanken voor het volgen van onze belevenissen en de vele reacties die we gekregen hebben.
Waar ik het meeste naaruit keek:
- Grand Canyon
- Yosemite
- Whalewatchen in Monterey!!
- Las Vegas
Meevallers:
- Het weer
- Het overweldigende van de Grand Canyon
- De schoonheid van parken als Zion en Yosemite
- Valley of Fire State Park
- Hearst Castle
- San Francisco en vooral Alcatraz
- Natuurlijk mijn reiscompanen
- De vriendelijke en behulpzame mensen
- De dollarkoers
Tegenvallers:
- Los Angeles
- De absolute grote tegenvaller: het feit dat het whalewatchen in Monterey niet doorging (ik kon wel janken)
- met 2 in 1 bed slapen (van het snurken heb ik zelf niet zoveel last gehad)
- De soms iets te vriendelijke mensen (vooral de bediening in de restaurants)
Groeten
Jeroen
Ps. ik wil ook iedereen nog eens bedanken voor het volgen van onze belevenissen en de vele reacties die we gekregen hebben.
Dag 24: San Francisco (allerlaatste dag)
Het is nu 23u 's avonds in San Francisco, de allerlaatste volledige dag van onze reis in de States zit er bijna op. 'Vannenacht' om 2u30 (over luttele uurtjes) staan we op om richting luchthaven te gaan, om 6u30 gaan we weer de lucht in om via Chicago naar Brussel te vliegen.
Maar eerst dit verslagje van de afgelopen dag.
Voormiddag: terwijl Jeroen zijn (grote) valies ging pakken en bij 'Rasputin' nog ging kijken voor wat CD's, zijn Wim en ik naar Haight Street vertrokken. In de lobby van ons hotel kwamen we een koppel tegen dat nog 2 drie-dagen-ticket voor het openbaar vervoer over hadden omdat ze slechts 2 dagen in Frisco verbleven en nu aan het uitchecken waren. Dus hadden Wim en ik, allebei, een gratis dag openbaar vervoer, dat kwam dus heel goed uit.
Via de bus was het ongeveer 20 minuten tot in Haight Street, de gelijknamige wijk 'Haight district' rond deze straat is eigenlijk de bakermat van de flower power uit de jaren '60. Hier zagen we nog enkele oude hippies ronddwalen. Er zijn vele kleine kleren- en schoenwinkels te vinden in het oostelijk gedeelte van deze straat. Maar ook 2 muziekwinkels en café'tjes.
We waren hier al om 10u maar de winkels gingen blijkbaar pas om 11u open, dus maar een tas koffie gaan drinken en een donutje eten. Wim wou hier een paar skateschoenen kopen maar vond zijn goesting niet, maar wel enkele CD's. Ook ik heb me wat laten gaan... ;).
Op de terugweg kwamen we weer langs Market Street, hier liggen de vele overbekende ketenwinkels (Apple, Virgin, etc) en ook een sportwinkel waar Wim wel z'n goesting vond en met twee paar schoenen naar buiten is gelopen.
Terug in het hotel (+/- 12u45) had Jeroen ondertussen zijn koffer gepakt en was ook al naar een andere CD-winkel in Powell St gegaan, maar hij heeft zich ingehouden.
Via onze gratis tickets voor het openbaar vervoer zijn we met z'n allen terug naar Fisherman's Wharf gegaan om wat fietsen te huren. Langs de baai kun je gemakkelijk fietsen (of wandelen) richting de Golden Gate Bridge. Een felle tegenwind (afkomstig van de oceaan), ook in de baai, hield ons niet tegen om over de Golden Gate Bridge te fietsen. Na een iets meer dan een uur fietsen waren we de brug al over ondanks de felle tegenwind. Aan de andere kant van de brug ligt een rustig dorpje Sausolito, na de brug was het gelukkig bergaf. Hier hebben we de ferry genomen (met onze fietsen) terug naar Fisherman's Wharf. Op de boot hebben we kennis gemaakt met een Zweedse die ook nog maar enkele dagen in Frisco was, ze had al wel meer dan 1,5 maand in Canada rondgereisd (regio Vancouver). Zij had pas begin juli een vlucht terug naar huis vanuit Los Angeles. Haar reis duurt dus nog wel even, de onze zit er (bijna) op.
De fietstocht is zeker de moeite waard om de brug eens van dichtbij te zien en om een mooi overzicht te hebben over de stad, Alcatraz en de hele baai.
Terug in het hotel hebben we nog een douchke gepakt alsook onze koffers. Jeroen en ik hebben ons (voor de laatste keer) laten gaan in de Burger King terwijl Wim op de hotelkamer nog wat TV ging kijken.
Nog wat foto's van de voorbije dagen.
Conclusie van de hele reis:
Véél afwisseling van de natuurparken onderling en de steden,
het zuidwesten van de VS is héél mooi, jammer van de Amerikanen (Amerikaanse mentaliteit),
tof reisgezelschap,
héél veel gezien en meegemaakt tijdens deze drie-en-een-halve week,
zeker de moeite om (nog) eens te bezoeken (toch enkele regio's of parken),
iedereen van ons snurkt (de een al wat meer dan de andere).
Nogmaals bedankt aan iedereen die deze blog (elke dag) heeft gelezen en voor de vele reacties.
Tijd om te gaan 'slapen'...
Joris, Jeroen en Wim
Maar eerst dit verslagje van de afgelopen dag.
Voormiddag: terwijl Jeroen zijn (grote) valies ging pakken en bij 'Rasputin' nog ging kijken voor wat CD's, zijn Wim en ik naar Haight Street vertrokken. In de lobby van ons hotel kwamen we een koppel tegen dat nog 2 drie-dagen-ticket voor het openbaar vervoer over hadden omdat ze slechts 2 dagen in Frisco verbleven en nu aan het uitchecken waren. Dus hadden Wim en ik, allebei, een gratis dag openbaar vervoer, dat kwam dus heel goed uit.
Via de bus was het ongeveer 20 minuten tot in Haight Street, de gelijknamige wijk 'Haight district' rond deze straat is eigenlijk de bakermat van de flower power uit de jaren '60. Hier zagen we nog enkele oude hippies ronddwalen. Er zijn vele kleine kleren- en schoenwinkels te vinden in het oostelijk gedeelte van deze straat. Maar ook 2 muziekwinkels en café'tjes.
We waren hier al om 10u maar de winkels gingen blijkbaar pas om 11u open, dus maar een tas koffie gaan drinken en een donutje eten. Wim wou hier een paar skateschoenen kopen maar vond zijn goesting niet, maar wel enkele CD's. Ook ik heb me wat laten gaan... ;).
Op de terugweg kwamen we weer langs Market Street, hier liggen de vele overbekende ketenwinkels (Apple, Virgin, etc) en ook een sportwinkel waar Wim wel z'n goesting vond en met twee paar schoenen naar buiten is gelopen.
Terug in het hotel (+/- 12u45) had Jeroen ondertussen zijn koffer gepakt en was ook al naar een andere CD-winkel in Powell St gegaan, maar hij heeft zich ingehouden.
Via onze gratis tickets voor het openbaar vervoer zijn we met z'n allen terug naar Fisherman's Wharf gegaan om wat fietsen te huren. Langs de baai kun je gemakkelijk fietsen (of wandelen) richting de Golden Gate Bridge. Een felle tegenwind (afkomstig van de oceaan), ook in de baai, hield ons niet tegen om over de Golden Gate Bridge te fietsen. Na een iets meer dan een uur fietsen waren we de brug al over ondanks de felle tegenwind. Aan de andere kant van de brug ligt een rustig dorpje Sausolito, na de brug was het gelukkig bergaf. Hier hebben we de ferry genomen (met onze fietsen) terug naar Fisherman's Wharf. Op de boot hebben we kennis gemaakt met een Zweedse die ook nog maar enkele dagen in Frisco was, ze had al wel meer dan 1,5 maand in Canada rondgereisd (regio Vancouver). Zij had pas begin juli een vlucht terug naar huis vanuit Los Angeles. Haar reis duurt dus nog wel even, de onze zit er (bijna) op.
De fietstocht is zeker de moeite waard om de brug eens van dichtbij te zien en om een mooi overzicht te hebben over de stad, Alcatraz en de hele baai.
Terug in het hotel hebben we nog een douchke gepakt alsook onze koffers. Jeroen en ik hebben ons (voor de laatste keer) laten gaan in de Burger King terwijl Wim op de hotelkamer nog wat TV ging kijken.
Nog wat foto's van de voorbije dagen.
Conclusie van de hele reis:
Véél afwisseling van de natuurparken onderling en de steden,
het zuidwesten van de VS is héél mooi, jammer van de Amerikanen (Amerikaanse mentaliteit),
tof reisgezelschap,
héél veel gezien en meegemaakt tijdens deze drie-en-een-halve week,
zeker de moeite om (nog) eens te bezoeken (toch enkele regio's of parken),
iedereen van ons snurkt (de een al wat meer dan de andere).
Nogmaals bedankt aan iedereen die deze blog (elke dag) heeft gelezen en voor de vele reacties.
Tijd om te gaan 'slapen'...
Joris, Jeroen en Wim
vrijdag 23 mei 2008
Dag 23: San Francisco
Gereden afstand: +/- 50 mijl
Dit was de laatste dag dat we over onze huurauto beschikten dus hebben de 49 mile drive maar afgereden. We zaten nog maar enkele minuten in onze auto toen Wim de opmerking maakte dat we bijna zonder benzine zaten. Probeer maar eens downtown San Francisco aan benzine te geraken. Onze GPS had de mogelijkheid om POI's (oa tankstations) op te zoeken maar de eerste twee mogelijkheden bleken niet te kloppen. Op de aangegeven punten bleek helemaal geen tankstation te liggen, gelukkig boodt de derde meer soulaas. Bij dit tankstation werd Wim door iemand van een (plaatselijke?) radiozender geïnterviewd, hij kreeg een micro onder de neus geduwd. Vanwege de (ook hier) stijgende benzineprijzen wou de interviewer vragen stellen wat de modale Amerikaan hierover vindt. Wim legde uit dat we van Belgie, Europa waren en dat de bijna alle Belgen met een kleine diesel rijden en niet van die grote benzineslurpende SUV's, maar dat de stijgende olieprijs ons ook parten speelt.
Na het tanken hebben we onze weg naar het startpunt voor de 49mile drive verdergezet. Al gauw kwamen we uit bij de Golden Gate Bridge. Hier zijn we uitgestapt en de nodige kiekjes gemaakt. Verder op de scenic route reden we voorbij 'Ocean Beach', de Zoo, door het Golden Gate Park naar Twin Peaks. Op Twin Peaks heb je een mooi uitzicht over de stad en de Golden Gate Bridge. Van Twin Peaks ging het verder naar Fisherman's Wharf via het AT&T Park (baseball of American football stadion). De hele tour hebben we niet gedaan, maar we zijn wel verder naar Lombard Street gereden op de Russian Hill. Hier ligt misschien wel het bekendste straatje van heel Frisco, in ieder geval het meest 'Crookedest'. Het éénrichting-straatje maakt een aantal scherpe haarspeldbochten naar beneden, uiteraard hebben we dit ook met onze 4Runner afgereden. Onderaan stonden vele toeristen kiekjes te maken van dit bochtenrijke stukje van Lombard Street.
Nadien hebben we onze huurauto afgegeven aan de maatschappij recht tegenover ons hotel. Eindstand op de teller 12828 mijl (beginstand: 9792 mijl) dit geeft dus een afstand van totaal 3036 mijl (4858 km) gedurende 3 weken.
Rond 15u45 zijn we te voet richting Fisherman's Wharf vertrokken om daar iets te gaan eten en daarna naar Pier 33 waar de boot richting Alcatraz op ons stond te wachten. Alcatraz is afgeleid van het Spaans en betekent pelikaan (Pelican island), Spaanse ontdekkingsreizigers gaven deze naam aan dit eiland in de 18e eeuw.
Een gids stond ons op te wachten en gaf een kleine introductie over het gevangeniseiland en waarom het in 1963 uiteindelijk werd gesloten. Aan de ingang van de gevangenis kregen we een koptelefoon op en startte het Audio Tour gedeelte. De gewone cellen waren echt klein en very very basic. Enkele van de bekendste inmates waren Al Capone, George 'Machine Gun' Kelly, Robert 'Birdman' Stroud. Naar het schijnt is het personage Hanibal Lecter (Silence of the Lambs) geïnspireerd op deze laatste.
Na de Audio tour kun je nog enkele 'programs' volgen oa 'Escapes', meer uitleg over 'the Birdman', enz. maar je mag dan ook vrij rondwandelen rond de gevangenis. Ondertussen was de zon al aan het ondergaan en hebben we ook nog wat foto's van de brug en de skyline van San Francisco gemaakt.
De boot vertrok terug om 20u40 en om 21u40 maar we hebben de eerste genomen.
Moe gewandeld als we waren hebben we op Fisherman's Wharf een van de beroemde cablecars terug naar het hotel genomen waar we rond 22u terug aankwamen.
Alcatraz is zeer een must to hier in Frisco, zeker de avondtour.
Foto's volgen.
Gisteravond heb ik een groot gedeelte van 'mijne vuile was' afgegeven aan een laundry vlak langs het hotel. De laundry wordt uitgebaat door een vrolijke en zeer enthousiaste Chinese, is dit wel te vertrouwen?? Vanmorgen kon ik mijn propere kleren afhalen. Mooi gestreken en volledig in orde kan ik mijn valies morgen terug pakken.
Grtz,
Joris
Dit was de laatste dag dat we over onze huurauto beschikten dus hebben de 49 mile drive maar afgereden. We zaten nog maar enkele minuten in onze auto toen Wim de opmerking maakte dat we bijna zonder benzine zaten. Probeer maar eens downtown San Francisco aan benzine te geraken. Onze GPS had de mogelijkheid om POI's (oa tankstations) op te zoeken maar de eerste twee mogelijkheden bleken niet te kloppen. Op de aangegeven punten bleek helemaal geen tankstation te liggen, gelukkig boodt de derde meer soulaas. Bij dit tankstation werd Wim door iemand van een (plaatselijke?) radiozender geïnterviewd, hij kreeg een micro onder de neus geduwd. Vanwege de (ook hier) stijgende benzineprijzen wou de interviewer vragen stellen wat de modale Amerikaan hierover vindt. Wim legde uit dat we van Belgie, Europa waren en dat de bijna alle Belgen met een kleine diesel rijden en niet van die grote benzineslurpende SUV's, maar dat de stijgende olieprijs ons ook parten speelt.
Na het tanken hebben we onze weg naar het startpunt voor de 49mile drive verdergezet. Al gauw kwamen we uit bij de Golden Gate Bridge. Hier zijn we uitgestapt en de nodige kiekjes gemaakt. Verder op de scenic route reden we voorbij 'Ocean Beach', de Zoo, door het Golden Gate Park naar Twin Peaks. Op Twin Peaks heb je een mooi uitzicht over de stad en de Golden Gate Bridge. Van Twin Peaks ging het verder naar Fisherman's Wharf via het AT&T Park (baseball of American football stadion). De hele tour hebben we niet gedaan, maar we zijn wel verder naar Lombard Street gereden op de Russian Hill. Hier ligt misschien wel het bekendste straatje van heel Frisco, in ieder geval het meest 'Crookedest'. Het éénrichting-straatje maakt een aantal scherpe haarspeldbochten naar beneden, uiteraard hebben we dit ook met onze 4Runner afgereden. Onderaan stonden vele toeristen kiekjes te maken van dit bochtenrijke stukje van Lombard Street.
Nadien hebben we onze huurauto afgegeven aan de maatschappij recht tegenover ons hotel. Eindstand op de teller 12828 mijl (beginstand: 9792 mijl) dit geeft dus een afstand van totaal 3036 mijl (4858 km) gedurende 3 weken.
Rond 15u45 zijn we te voet richting Fisherman's Wharf vertrokken om daar iets te gaan eten en daarna naar Pier 33 waar de boot richting Alcatraz op ons stond te wachten. Alcatraz is afgeleid van het Spaans en betekent pelikaan (Pelican island), Spaanse ontdekkingsreizigers gaven deze naam aan dit eiland in de 18e eeuw.
Een gids stond ons op te wachten en gaf een kleine introductie over het gevangeniseiland en waarom het in 1963 uiteindelijk werd gesloten. Aan de ingang van de gevangenis kregen we een koptelefoon op en startte het Audio Tour gedeelte. De gewone cellen waren echt klein en very very basic. Enkele van de bekendste inmates waren Al Capone, George 'Machine Gun' Kelly, Robert 'Birdman' Stroud. Naar het schijnt is het personage Hanibal Lecter (Silence of the Lambs) geïnspireerd op deze laatste.
Na de Audio tour kun je nog enkele 'programs' volgen oa 'Escapes', meer uitleg over 'the Birdman', enz. maar je mag dan ook vrij rondwandelen rond de gevangenis. Ondertussen was de zon al aan het ondergaan en hebben we ook nog wat foto's van de brug en de skyline van San Francisco gemaakt.
De boot vertrok terug om 20u40 en om 21u40 maar we hebben de eerste genomen.
Moe gewandeld als we waren hebben we op Fisherman's Wharf een van de beroemde cablecars terug naar het hotel genomen waar we rond 22u terug aankwamen.
Alcatraz is zeer een must to hier in Frisco, zeker de avondtour.
Foto's volgen.
Gisteravond heb ik een groot gedeelte van 'mijne vuile was' afgegeven aan een laundry vlak langs het hotel. De laundry wordt uitgebaat door een vrolijke en zeer enthousiaste Chinese, is dit wel te vertrouwen?? Vanmorgen kon ik mijn propere kleren afhalen. Mooi gestreken en volledig in orde kan ik mijn valies morgen terug pakken.
Grtz,
Joris
donderdag 22 mei 2008
Dag 22: Monterey - San Francisco
Hoi
Vandaag zijn we dan gearriveerd in San Francisco. Hier zijn we nog 2 dagen (Donderdag en Vrijdag) en zaterdag vertrekken we dan spijtig genoeg terug naar België
Onze dag begonnen vandaag ongelofelijk slecht. Was ik gisteren nog ongelofelijk opgewonden dat we vandaag eindelijk humpback whales (bultruggen), killerwhales (orka's) en misschien ook wel dolfijnen gingen zien, dan werd vandaag die illusie de grond ingeboord. Alsof het nog niet erg genoeg was dat de wekker al om 7u afliep, kregen we bij onze aankomst in de haven van Monterey het slechte nieuws te horen dat ze vandaag niet zouden uitvaren voor het whale watchen omdat het 'too windy' was. Fuck, fuck en nog eens fuck. Hier hadden we dus echt naaruit gekeken. We zijn nog even gepasseerd bij een andere bedrijfje dat whale watching doet maar daar ook hetzelfde verhaal. Niks dus.
Dan maar eerst goed ontbijten want dat hadden we niet durven doen voor we de ruwe oceaan opgingen. Ik heb een broodje "gezond" gegeten terwijl Joris en Wim weer met volle goesting de donuts naar binnenspeelden.
Rond 9u30 zijn we dan maar naar het Monterey Bay Aquarium gereden. Dit ging pas om 10u open. En inderdaad om 10u stipt en geen minuut eerder gingen we bij de 1e bezoekers binnen. Het aquarium is groot en is ook mooi ingericht. Oa verschillende soorten haaien, roggen en andere vissen die in de Stille Oceaan voorkomen zwemmen er in de verschillende aquaria rond. Je hebt er ook een grote verzameling van aquaria met verschillende soorten kwallen. Heel speciaal en mooi, die kwallen in alle kleuren en vormen. Wat ook plezant is, is dat er 'bakken' zijn waar je roggen, zeekomkommers, zeesterren en krabben mag aanraken. Er zijn niet alleen vissen te zien maar ook otters en pinguïns. Ik vond het allemaal wel interessant om te zien maar ook niet meer dan dat. Aangezien ik sowieso al geïnteresseerd ben in de fauna van deze wereld en al vele dierentuinen en aquaria bezocht heb, was ik niet zo heel hard onder indruk, nochtans had ik veel gelezen over dit aquarium en werd het heel erg de lucht ingeprezen. Maar waarschijnlijk dat het slechte nieuws van vanmorgen hier ook wel voor iets tussen zit. Veel liever had ik de walvissen gezien dat weeral een aquarium met dezelfde vissen.
Rond 12u kwamen we terug buiten en zijn we richting San Francisco gereden. Onderweg zijn we nog even in een Wal Mart gestopt maar hebben niets meer gekocht. Gewoon nog even rondneuzen. Nog even getwijfeld of ik nog een Leatherman (multifunctionele tang/zakmes) zou kopen maar toch maar niet gedaan. Ook maar goed dat de dvd's hier regio 1 zijn en dus niet op onze dvdspeler afgespeeld kunnen worden want anders had ik een nieuwe koffer bij moeten kopen om alles in te proppen. Alle seizoenen van South Park en Family Guy bvb zijn hier al uit op dvd en alles is hier dan ook nog eens een stuk goedkoper dan in België. Nu is het enkel bij een paar cd's bebleven.
Rond 15u30 kwamen we aan bij ons hotel voor de laatste 3 nachten, het Grant Hotel, in San Francisco. In SF zelf hebben we een beetje file gehad maar dat viel al bij al goed mee. Het inchecken ging vlot. Daarna zijn we weer naar een Apple winkel geweest maar ook daar weer geen iPhones op voorraad. Weer pech dus voor Joris. De man die hij aangesproken had, wist ons te vertellen dat de vorige lading op 45 minuten uitverkocht was en er zaterdag pas een nieuwe lichting binnen zou komen. Dat wordt dus geen iPhone mee naar België. Ook nog even in de Virgin Megastore binnengegaan en hier weer een paar cd's gekocht.
Daarna wilden we naar Chinatown gaan. Eerst even terug naar het hotel want we hadden korte broeken aan en het begon toch wel fris te worden. In Chinatown hebben we een korte wandeling gemaakt die in de Lonely Planet van San Francisco stond en dan zijn we ook in Chinatown gaan eten. In de Lonely Planet werd een restaurantje (House of Nanking) aangeraden. Dus wij daar naartoe. Hier stond een rij mensen aan te schuiven om naar binnen te gaan. Maar in de LP stond dat het hier snel vooruitging en dat was inderdaad ook zo. Na een twintigtal minuten zaten we aan een tafel bij 2 mannen en 2 vrouwen die voor ons stonden in de rij. Dit waren heel toffe mensen. De 2 mannen kwamen hier al 10 jaar en zij bestelden voor ons 7. Echt fantastisch gegeten voor 26$ inclusief tip. De verschillende schotels volgden elkaar in sneltempo op en het was allemaal even lekker.
Nu zitten we al weer tv te kijken op onze hotelkamer. Het is ondertussen 22u40. Morgen gaan we een rit door San Francisco maken die de 49 mile drive heet. Deze toont alle highlights van San Francisco en 's avonds gaan we naar Alcatraz. Weer een volle dag dus.
Greetings
Jeroen
Vandaag zijn we dan gearriveerd in San Francisco. Hier zijn we nog 2 dagen (Donderdag en Vrijdag) en zaterdag vertrekken we dan spijtig genoeg terug naar België
Onze dag begonnen vandaag ongelofelijk slecht. Was ik gisteren nog ongelofelijk opgewonden dat we vandaag eindelijk humpback whales (bultruggen), killerwhales (orka's) en misschien ook wel dolfijnen gingen zien, dan werd vandaag die illusie de grond ingeboord. Alsof het nog niet erg genoeg was dat de wekker al om 7u afliep, kregen we bij onze aankomst in de haven van Monterey het slechte nieuws te horen dat ze vandaag niet zouden uitvaren voor het whale watchen omdat het 'too windy' was. Fuck, fuck en nog eens fuck. Hier hadden we dus echt naaruit gekeken. We zijn nog even gepasseerd bij een andere bedrijfje dat whale watching doet maar daar ook hetzelfde verhaal. Niks dus.
Dan maar eerst goed ontbijten want dat hadden we niet durven doen voor we de ruwe oceaan opgingen. Ik heb een broodje "gezond" gegeten terwijl Joris en Wim weer met volle goesting de donuts naar binnenspeelden.
Rond 9u30 zijn we dan maar naar het Monterey Bay Aquarium gereden. Dit ging pas om 10u open. En inderdaad om 10u stipt en geen minuut eerder gingen we bij de 1e bezoekers binnen. Het aquarium is groot en is ook mooi ingericht. Oa verschillende soorten haaien, roggen en andere vissen die in de Stille Oceaan voorkomen zwemmen er in de verschillende aquaria rond. Je hebt er ook een grote verzameling van aquaria met verschillende soorten kwallen. Heel speciaal en mooi, die kwallen in alle kleuren en vormen. Wat ook plezant is, is dat er 'bakken' zijn waar je roggen, zeekomkommers, zeesterren en krabben mag aanraken. Er zijn niet alleen vissen te zien maar ook otters en pinguïns. Ik vond het allemaal wel interessant om te zien maar ook niet meer dan dat. Aangezien ik sowieso al geïnteresseerd ben in de fauna van deze wereld en al vele dierentuinen en aquaria bezocht heb, was ik niet zo heel hard onder indruk, nochtans had ik veel gelezen over dit aquarium en werd het heel erg de lucht ingeprezen. Maar waarschijnlijk dat het slechte nieuws van vanmorgen hier ook wel voor iets tussen zit. Veel liever had ik de walvissen gezien dat weeral een aquarium met dezelfde vissen.
Rond 12u kwamen we terug buiten en zijn we richting San Francisco gereden. Onderweg zijn we nog even in een Wal Mart gestopt maar hebben niets meer gekocht. Gewoon nog even rondneuzen. Nog even getwijfeld of ik nog een Leatherman (multifunctionele tang/zakmes) zou kopen maar toch maar niet gedaan. Ook maar goed dat de dvd's hier regio 1 zijn en dus niet op onze dvdspeler afgespeeld kunnen worden want anders had ik een nieuwe koffer bij moeten kopen om alles in te proppen. Alle seizoenen van South Park en Family Guy bvb zijn hier al uit op dvd en alles is hier dan ook nog eens een stuk goedkoper dan in België. Nu is het enkel bij een paar cd's bebleven.
Rond 15u30 kwamen we aan bij ons hotel voor de laatste 3 nachten, het Grant Hotel, in San Francisco. In SF zelf hebben we een beetje file gehad maar dat viel al bij al goed mee. Het inchecken ging vlot. Daarna zijn we weer naar een Apple winkel geweest maar ook daar weer geen iPhones op voorraad. Weer pech dus voor Joris. De man die hij aangesproken had, wist ons te vertellen dat de vorige lading op 45 minuten uitverkocht was en er zaterdag pas een nieuwe lichting binnen zou komen. Dat wordt dus geen iPhone mee naar België. Ook nog even in de Virgin Megastore binnengegaan en hier weer een paar cd's gekocht.
Daarna wilden we naar Chinatown gaan. Eerst even terug naar het hotel want we hadden korte broeken aan en het begon toch wel fris te worden. In Chinatown hebben we een korte wandeling gemaakt die in de Lonely Planet van San Francisco stond en dan zijn we ook in Chinatown gaan eten. In de Lonely Planet werd een restaurantje (House of Nanking) aangeraden. Dus wij daar naartoe. Hier stond een rij mensen aan te schuiven om naar binnen te gaan. Maar in de LP stond dat het hier snel vooruitging en dat was inderdaad ook zo. Na een twintigtal minuten zaten we aan een tafel bij 2 mannen en 2 vrouwen die voor ons stonden in de rij. Dit waren heel toffe mensen. De 2 mannen kwamen hier al 10 jaar en zij bestelden voor ons 7. Echt fantastisch gegeten voor 26$ inclusief tip. De verschillende schotels volgden elkaar in sneltempo op en het was allemaal even lekker.
Nu zitten we al weer tv te kijken op onze hotelkamer. Het is ondertussen 22u40. Morgen gaan we een rit door San Francisco maken die de 49 mile drive heet. Deze toont alle highlights van San Francisco en 's avonds gaan we naar Alcatraz. Weer een volle dag dus.
Greetings
Jeroen
woensdag 21 mei 2008
Dag 21: San Simeon - Monterey
Gereden afstand: 103 mijl
Vandaag hebben we nog 'ns een keertje langer in bed gelegen, pas om 9u00 opgestaan. Na een ontbijtje in een ietwat ouderwets restaurantje in San Simeon (op aanraden van het Silver Surf Motel), hebben we route op Hwy 1 vervolgd.
Deze highway is een van de mooiste routes langs de kust. Onderweg zijn we enkele keren gestopt om wat kiekjes te nemen en om wat te wandelen in enkele State Parks. Het eerste State Park was het Julia Pfeiffer Burns SP, het bekendste trail in dit park loopt naar de kust waar er vanuit een rots een mooie waterval te zien is (deze waterval hadden we gisteren tijdens de film over W.F. Hearst ook al gezien). Zeker de moeite waard om even te stoppen.
Tijdens de voormiddag en rond het middaguur was het zeer mistig op de oceaan, ook boven ons waren er lage wolken, veel zon hebben we niet gezien.
Geleidelijk aan klaarde het meer op langs de kust.
Onze tweede stop was bij het informationpoint van de Big Sur State Park. Even verderop hebben we een wandeling gemaakt naar de Pfeiffer Falls en het Valley View in het Pfeiffer Big Sur State Park. In dit park zijn er grote 'redwoods' te zien (hoge bomen, maar niet zo indrukwekkend als sequoia's).
De ranger van het informatiepunt had ons ook nog het Andrew Molera State Park, het Garrapata State Park en het Point Lobos State Reserve aangeraden. Voor de eerste twee hadden we niet veel zin meer in (iedereen was vandaag liever lui dan moe). We zijn maar rechtstreeks naar Monterey gereden, met de bedoeling om met zonsondergang naar het Point Lobos terug te rijden, maar wegens de toenemende bewolking 's avonds (rond 18u00) hebben we het maar gelaten, het was tenslotte ongeveer een halfuur rijden tot aan Point Lobos.
Tegen 15u15 waren we al ingecheckt in het Motel 6 #005 te Monterey (dit hadden we vanmorgen vanuit San Simeon telefonisch geboekt). In Monterey heb ik eindelijk mijn sandalen gekocht, hebben we nog wat inkopen gedaan en op Fisherman's Wharf wat gegeten.
Op Fisherman's Wharf hebben we wat inlichtingen gevraagd over de whale watching trip die we morgen gepland hebben. De verantwoordelijke daar deelde ons mee dat ze vandaag enkele 'humpbacks' (bultrug walvis) en 'killer whales' (orka's) gezien hebben maar dat er voor morgenvoormiddag slecht weer voorspeld wordt. Morgenvroeg dus op tijd opstaan en om 9u vaart, hopelijk, onze boot uit om wat aan 'whalewatchting' te doen. Indien dit niet door gaat gaan we naar het Aquarium in Monterey, wat ook zeer de moeite moet zijn om te bezoeken.
Ondertussen is het nog maar halfacht maar de fut is er al lang uit vandaag.
Enkele foto's van vandaag zijn hier te vinden.
Tot morgen,
Joris
dinsdag 20 mei 2008
Dag 20: Oakhurst - San Simeon
Hallo allemaal,
Gereden afstand: 202 mijl.
Vandaag zijn we na het ontbijt in ons motel richting de kust van California vertrokken. Rond 8u30 reden we weg uit Oakhurst. Als tussenstop hadden we Fresno voorzien. Dit is een stad die op 45 minuten rijden van Oakhurst ligt. We hadden hier via internet een mall gevonden waar een Apple-winkel ligt. Hier wou Joris eens dik profiteren van de dollarkoers en zich een iPhone aanschaffen. Dit was de 2e Applestore die we aandeden deze vakantie en ook de 2e waar ze geen iPhones meer op voorraad hadden. Die dingen zijn hier zo populair, en ook in Europa trouwens owv de goede dollarkoers, dat ze bijna overal uitverkocht zijn. We kwamen al rond 9u15 aan bij de mall en bleek dat de winkels pas om 10u opengingen. Dus wij wachten tot 10u om dan te horen dat ze hier ook geen iPhones meer hadden. Dan maar verder richting San Simeon.
In San Simeon ligt Hearst Castle. Dit is een immens 'huis' op een heuvel, langs de kust, gebouwd in opdracht van William Randolph Hearst. Dit was een mediamagnaat die blijkbaar een paar miljoenen dollars te veel had en in 1919 de bouw van dit 'paleis' liet starten. Kijk maar eens naar de foto's. Je moet met je eigen ogen gezien hebben om het te geloven: 4 gebouwen met meer dan 5O slaapkamers, meer dan 60 badkamers, een tennisveld, een cinema, een vliegveld en 2 prachtige zwembaden. Alles voorzien van het nodige goud (de gids: 'If it looks like gold, it is gold') en marmer. En kunst vooral vanuit Europa: Vlaamse wandtapijten, vloeren en plafonds uit Italië en beelden uit het oude Griekenland en Egypte enzoverder, enzoverder. Hij had zelfs een tijdje een van de grootste dierentuin in Amerika op zijn domein, met dieren vanuit de ganse wereld. We hadden de tour van 15u geboekt en die duurde ongeveer 1,5 uur. Na de tour zijn we ook nog naar een 45 minuten durende film over de droom van Hearst geweest.
Ik vergeet bijna nog te vertellen dat we voor we naar Hearst Castle gingen nog naar de zee-olifanten die op de stranden van San Simeon liggen, zijn gaan kijken. Er liggen honderden van deze dieren op het strand en ze zijn heel fotogeniek want ze blijven perfect stil liggen voor de foto.
Nu zitten we weer op onze hotelkamer (Silver Surf Motel) en kijken we nog wat tv. Morgen gaat de rit via de prachtige kuststreek van California naar Monterey.
Groeten en tot morgen.
Jeroen
Foto's
Abonneren op:
Posts (Atom)